زمستان سال 96 بود که از طرف هنرستان هنرجویانی را به اردو ابیانه بردند که ان اردو یکی از خاطره انگیز ترین اردو های زندگی من بود با راه افتادن اتوبوس و دورهمی جذاب به ابیانه رسیدیم و سرپرست و دبیر پرورشی ما سرکار خانم عیسایی بودند که واقعا خانمی بسیار منطقی و دلسوز بچه ها بودند و پا به پای بچه ها با ما خوش می گذراندند این کار ایشان باعث شد تا هم به بچه ها خیلی خوش بگذرد و هم اینکه به خودشان نیز خوش بگذرد.

انجا مردمانی بسیار خونگرم و مهربان داشت و طبیعت بسیار خوب انجا نظر مرا به خود جلب کرده بود همچنین اداب سنتی انها و لباس محلی های انها نیز عالی بود و بسیار خاطره انگیز بود